Juče je umrla Marina Blagojević. Ova tužna vijest pogodila je svakog ko se zalaže za ženska prava i rodnu ravnopravnost, jer svjesni smo koji je doprinos Marna dala i koliko je dragocjen i neizbrisiv doprinos cjelokupnom ženskom i feminističkom pokretu.
Ova intelektualka se školovala na Univerzitetu u Beogradu. Godine 1990, zajedno sa Vesnom Gojković, Majom Korać, Anđelkom Milić, Žaranom Papić, i Linom Vušković, Marina Blagojević je osnovala Žensku stranku.
Godine 1991, zajedno sa ostalim članovima feminističke grupe „Žena i društvo“, Marina Blagojević je inicirala osnovanje ženskih studija u Beogradu.
Marina Blagojević Hjuson sociološkinja, teoretičarka i istraživačica u oblasti rodnih studija i međunarodna rodna ekspertkinja. Autorka više od 29 knjiga i preko 150 publikacija u oblasti sociologije, demografije i 120 naučnih publikacija iz oblasti rodnih studija.
Od 1994. do 1998, bila je inicijator i organizator prve feminističke konferencije u post-komunističkim zemljama (u organizaciji ženskih studija, Beograd), a 1998. i prvog Foruma NVO u Srbiji (u organizaciji Demokratskog centra Fondacije).
Da podsetimo, Marina je takođe i bivša predsjednica sociološkog udruženja Srbije. Takođe je naučna savjetnica u Institutu za kriminološka i sociološka istraživanja u Beogradu, kao i direktorka istraživačkog centra za rod i etnicitet Altera MB u Budimpešti, u Mađarskoj.
Marina je predavala na Univerzitetu u Sarajevu i Centralno-evropskom Univerzitetu, a 2014 je postala gostujući profesor na Univerzitetu u Gracu. Kao međunarodna ekspertkinja za rodnu ravnopravnost radila je u raznim organizacijama, kao što su Evropska komisija, Evropski parlament, Program Ujedinjenih nacija za razvoj, UN Žena, Programa Ujedinjenih nacija za razvoj, SIDA, i Međunarodnog fonda za poljoprivredni razvoj.
Neustrašiva, pravdoljubiva, slobodna, divna Marina: “Željela sam da budem korisna i da menjam svijet u pravcu koji donosi dobrobit za sve ljude, i žene i muškarce, za društvo i okolinu. To je ta etika brige, i etika staranja o drugima, etika inkluzivnosti, altruizma, tkanja mreže povezanosti, kao ženski princip, za razliku od etike ega, dominacije, hijerarhije, takmičenja, isključivanja.” „ Taman odlučim da budem post-feministkinja, jer ima toliko toga što želim da radim, a nije nužno vezano za feminizam, kada me turobna svakidašnjica isprovocira i vrati na “borilište”. Pa dobro, neko i ovde mora da bude feministkinja, ne može tako lako da se preskoči taj razred u školi civilizacije. Dakle, lekcija broj jedan, najjednostavnije, feminizam nije pokret protiv muškaraca, već pokret za prava žena. Seksizam je isto zlo kao što je to i rasizam. I tako, dalje i tako dalje… Ali, dokle sve ovo treba objašnjavati? Hoćemo li se ikada pomjeriti sa početka? Zašto to znanje nije već uveliko u obdaništima, školama, na univerzitetima, u medijima, zašto ono ne prožima našu svakodnevicu kao lagodna i sveprisutna “normalnost” u kojoj više nije potrebno vikati iz petnih žila da žene nisu gluplje od muškaraca? Zašto stalno ispočetka? Ne želim da navodim u suštini nebitna imena da bih dokazala svoju zabrinutost nad ovakvim stanjem stvari. Brine me fenomen, a ne sami pojedinci koji iz različitih psiholoških, karijernih ili finansijskih razloga imaju “ubeđenja” kojima kao pesticid posipaju javnost. “
Marina Blagojević je udata za Džona Hjusona, profesora sportskih i kulturnih studija i direktora Međunarodnog fudbalskog instituta na Univerzitetu u Centralnom Lankaširu, u Ujedinjenom Kraljevstvu.
